ความรัก นอกจากจำเป็นต้องใช้เงินแล้ว ความรักยังจำเป็นต้องมี “เวลา” ให้กันอีกด้วย

ซึ่งเวลานับว่าเป็นตัวแปรสำคัญในความสัมพันธ์เลยก็ว่าได้ อันที่จริง เวลามันก็สัมพันธ์กับทุกสิ่ง และทุกสิ่งจะเดินทางไปพร้อม ๆ กับเวลาที่ไม่มีวันหยุดหรือถอยหลัง

จริงอยู่ที่ว่าคนที่เป็นแฟนกันนั้นไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ประเภทที่ว่าเกาะติดกันเป็นเงาตามตัวหรือวิญญาณตามติด ถึงแม้จะรักกันมากแค่ไหร แต่คนทุกคนก็ต้องการพื้นที่ส่วนตัวไว้สำหรับหายใจหายคอบ้าง ไม่อย่างนั้นมันก็จะอึดอัดและกลายเป็นปัญหาให้ได้ทะเลาะกันอีก ทว่าคนรักประเภทที่มีช่องว่างห่างกันตลอด หาตัวจับยาก เพราะมัวแต่ยุ่งวุ่นวายกับชีวิตทุกอย่างจนไม่มีเวลาเจียดมาให้บ้างเลย เชื่อเถอะว่าแบบนั้นหลาย ๆ คนก็คงไม่ไหวเหมือนกัน ในทุก ๆ ความสัมพันธ์ การให้เวลาซึ่งกันและกันถือเป็นเรื่องสำคัญ ส่วนหนึ่งมันเป็นการให้เกียรติอีกฝ่ายที่กำลังคบหากันอยู่ และอีกส่วนหนึ่งมันเป็นเรื่องของการเอาใจใส่และการให้ความสำคัญคนอีกคนหนึ่งที่มีตัวตนในชีวิต

เพราะถ้าเรามีแฟน แต่แฟนไม่เคยจะมีเวลาให้กันเลยสักนิด บางทีแค่ 5-10 นาทียังเป็นเรื่องยาก มันก็ไม่ต่างอะไรจากตอนที่ใช้ชีวิตเหงา ๆ อยู่คนเดียว แบบนั้นก็ไม่จำเป็นต้องมีก็ได้ “แฟน” น่ะ คนเราคบกันก็ย่อมอยากใช้เวลาอยู่ด้วยกันบ้าง คือไม่ได้หวังว่าจะต้องอยู่ด้วยกัน 24 ชั่วโมง เรื่องที่ยุ่ง ๆ อยู่ก็พอเข้าใจ แต่ขอแค่จัดสรรเวลามาให้เห็นหน้า กินข้าวสักมื้อ ดูหนังสักรอบ อ่านข้อความ ตอบแชต หรือโทรหากันบ้างก็พอ อย่าเพิกเฉยกันเหมือนอีกฝ่ายไม่มีตัวตนอยู่ในชีวิตขนาดนั้น เพราะมันจะให้น้อยใจ เสียใจ และบั่นทอนความรู้สึกกันสุด ๆ ไปเลย

“เวลา” เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการรัก

กระบวนการสร้างความสัมพันธ์ แค่ความรักมันไม่พอ แต่มันยังมีองค์ประกอบอื่น ๆ เข้ามาเป็นตัวแปรในความสัมพันธ์ด้วย ซึ่งองค์ประกอบอื่น ๆ ที่ว่า ก็จะได้มาในช่วงที่คนทั้งคู่ใช้เวลาศึกษากันและกัน ซึ่งช่วงเวลาในการศึกษาตัวตนของคนรัก มันก็เป็นส่วนหนึ่งในกระบวนการเรียนรู้ที่จะรักกันด้วย มันต้อง “ใช้เวลา” ในการเรียนรู้กัน และ “มีเวลา” ให้กันเพื่อที่จะค่อย ๆ เรียนรู้กัน มีเวลาในการปรับตัวเข้าหากัน ถ้าไม่แทบจะไม่เจอกันเลย จะศึกษากันได้ยังไงก่อน

“เวลา” เป็นเครื่องพิสูจน์

คำพูดที่ว่า “ให้กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์” ใช้ได้กับสรรพสิ่งทุกอย่าง หากรีบเกินไป ก็ยังไม่ทันได้ทำอะไร ต้องมีเวลาสักระยะ เพื่อให้อะไร ๆ มันกระจ่างและชัดเจนขึ้น กาลเวลาที่ผ่านไปจะบอกได้ว่าความรู้สึกที่เรามีในความสัมพันธ์นั้น เป็นความรู้สึกประเดี๋ยวประด๋าวที่ตื่นเต้นเร้าใจในช่วงแรก หรือจะสม่ำเสมอคงเส้นคงวาแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ช่วยให้เข้าใจว่าเราต้องการมีความสัมพันธ์จริง ๆ หรือไม่ ซึ่งถ้าไม่มีเวลาให้กันแต่แรก มันก็คงไม่ต้องพิสูจน์อะไรอีกแล้ว

“เวลา” สำหรับทำกิจกรรมร่วมกัน

เป็นเรื่องปกติที่คนรักกันจะอยากใช้เวลาทำกิจกรรมต่าง ๆ ร่วมกัน ซึ่งมันก็ต้องควบคู่ไปกับการที่ต่างฝ่ายต่างมีเรื่องของตัวเองที่ต้องทำนั่นแหละ แค่อย่าลืมที่จะหาเวลาที่ตรงกันไปเจอหน้า กินข้าว เดินเล่น ดูหนัง ไปเที่ยว หรือทำงานอดิเรกร่วมกันบ้างเพื่อกระชับความสัมพันธ์ให้แนบแน่น เพราะในเวลาที่ได้ทำกิจกรรมอยู่ด้วยกัน ร่างกายจะหลั่งฮอร์โมนแห่งความรักและฮอร์โมนแห่งความสุขออกมา การทำกิจกรรมร่วมกันจึงทำให้คู่รักรักและสนิทสนมกันมากขึ้น

อะไรที่เรามี “เวลา” ให้ มันคือสิ่งสำคัญ

ปกติแล้ว คนรัก คือ คนสำคัญอีกคนหนึ่งในชีวิตที่เราอยากมีเขาหรือเธออยู่ข้าง ๆ ในทุกช่วงเวลา ฉะนั้น ถ้าจะไม่มีเวลาให้กับความรักและคนรักล่ะก็ อย่าเริ่มมีตั้งแต่แรก อย่าทำให้พวกเขารู้สึกว่าตนเองสำคัญ เพราะถ้าสำคัญจริง ๆ เราจะต้องหาเวลาแบ่งมาให้ได้แม้จะเล็กน้อยก็ตาม จิตใจของพวกเขาไม่ใช่สิ่งของที่จะมาทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ กันได้ ไม่ดูแล ไม่เอาใจใส่ ทำแบบนี้ไม่ได้ พาพวกเขาเข้ามาอยู่ในความสัมพันธ์ เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตแล้ว ก็ต้องรู้จักรับผิดชอบ

“ให้เวลา” คือการให้ความรัก

จริง ๆ การให้เวลากับคนรักก็ไม่ต่างอะไรกับการให้เวลากับครอบครัวหรอก กรณีเดียวกันกับเด็กที่พ่อแม่ไม่มีเวลาให้ เลยปล่อยให้เติบโตเองตามยถากรรม สุดท้ายก็โตขึ้นมาเป็นปัญหาสังคมเนื่องขาดความรักความอบอุ่นจากครอบครัวนั่นเอง ในขณะเดียวกัน คนรักที่เราปล่อยให้เขาหรือเธออยู่อย่างโดดเดี่ยวเสมอ พวกเขาก็จะรู้สึกว่าความสัมพันธ์นี้พวกเขาไม่ได้รับความรักตอบกลับไปหาพวกเขาเลย ถ้าไม่ได้ความรักจากคนรัก ก็จะมีความรักไปทำไม

“เวลา” สำคัญต่อการสร้างความรักที่ดีและแข็งแกร่ง

ความรักที่ดีไม่ได้เกิดขึ้นได้ในชั่วข้ามคืน แต่มันค่อย ๆ ถูกเติมเต็มจากความรักทีละน้อย ๆ ความอบอุ่น การดูแลเอาใจใส่ การเปิดโอกาสให้มีส่วนร่วม การได้รับรู้เรื่องราวของกันและกัน และแรงสนับสนุนต่าง ๆ ทั้งหมดนี้ล้วนต้องใช้เวลา ร่วมกับคนรักถึงจะค่อย ๆ เก็บสะสมไปเรื่อย ๆ ด้วยเหตุนี้ เราจึงควรมีเวลาให้แก่กันให้ได้มากที่สุดเพื่อสร้างสิ่งดี ๆ เหล่านี้ขึ้นมา อย่าทิ้งให้ใครอยู่ลำพังในความสัมพันธ์ เพราะเราเป็นคนพาเขาเข้ามาในชีวิตของเรา ในสถานะคนรักเอง

การ “ให้เวลา” เป็นส่วนหนึ่งของการกระทำ

การพูดว่า “รัก” ใคร ๆ ก็พูดได้ โดยปกติเราสามารถพูดคำว่ารักออกมาจากปากได้โดยที่ไม่ต้องผ่านหัวใจด้วยซ้ำ ในขณะที่การกระทำต่างหากคือของจริง การกระทำที่ทำให้เขาหรือเธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่พิเศษ การกระทำที่แสดงออกถึงความจริงใจ การเอาใจใส่ แคร์ความรู้สึก ทำให้รู้สึกปลอดภัยและมั่นคง เพราะ “ให้เวลา” จึง “มีเวลา” ที่จะแสดงออกว่ารักมากแค่ไหน ซึ่งมันเห็นชัดมากกว่าการที่ไม่เคยเจียดเวลาให้ได้เลยสักครั้ง แต่พูดว่ารักอยู่นั่น
https://mydeedees.com/%e0%b8%9c%e0%b8%b9%e0%b9%89%e0%b8%8a%e0%b8%b2%e0%b8%a2%e0%b8%95%e0%b9%89%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%a3%e0%b8%b9%e0%b9%89%e0%b9%84%e0%b8%a7%e0%b9%89-%e0%b8%84%e0%b8%a7%e0%b8%b2%e0%b8%a1%e0%b8%a3%e0%b8%b1/