ในยุคที่เราเห็นความสำเร็จของผู้อื่นได้ง่าย ๆ ผ่านแพลตฟอร์มโซเชียลมีเดีย (แม้ว่านั่นจะเป็นเพียงเศษเสี้ยวเดียวที่ใครสักคนเลือกที่จะให้คนอื่นเห็น) ทำให้เราได้เห็นชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไปของคนอื่นผ่านหน้าฟีดอยู่บ่อยครั้ง ในขณะเดียวกันเรามักจะไม่ค่อยเห็นความเปลี่ยนแปลงในชีวิตของตัวเองสักเท่าไรนัก เกิดเป็น “การเปรียบเทียบ” ตัวเราเองกับคนอื่น “เราอายุเท่ากัน เขามีบ้าน มีรถ มีเงินล้าน แต่ฉันไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลยสักอย่าง”

โลกหลังจากที่โซเชียลมีเดียเข้ามามีอิทธิพลต่อชีวิตประจำวันของเราอย่างสูง และมีมากขึ้นเรื่อย ๆ จากการที่เราเห็นคนอื่นประสบความสำเร็จกันได้ง่ายเพียงแค่ไถฟีด รวมไปถึงการใช้ชีวิตอยู่กับเสี ยงสะท้อนในโลกของตนเอง ความอยากได้ อยากมี อยากประสบความสำเร็จเหมือนคนอื่นผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ด คนในสังคมมีความกระหายที่จะประสบความสำเร็จกันตั้งแต่อายุน้อย ๆ ทำให้คำว่า “อายุน้อยร้อยล้าน” กลายเป็นเป้าหมายในชีวิตของคนยุ คใหม่ที่ต้องพาตนเองไปสู่ ความสำเร็จให้ได้ ภายในระยะเวลาอันสั้น เพื่อที่จะได้เป็นคนเก่ง เป็นคนสุดยอด เป็นต้นแบบของคนอื่น

หลายคนอายุเพียงแค่ 20 ต้น ๆ หรือเพิ่งเรียนจบมาหมาด ๆ ก็ถูกสภาพสังคมโดยรอบหล่อหลอมและกดดันให้ต้องหาความสำเร็จเป็นของตัวเองให้ได้สักอย่าง พยายามที่จะเป็นมนุษย์อัจฉริยะที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย โดยไม่ต้องสนใจวิธีการหรือความเสี่ยงใด ๆ รวมถึงไม่ได้มองถึงความยั่งยืนในอนาคตด้วย ซึ่งเป้าหมายดังกล่าวบางคนก็สมหวัง บางคนกำลังจะไปถึง และบางคนก็ผิดหวัง สิ่งที่เกิดขึ้นตามมา คือมีคนจำนวนไม่น้อยที่บาดเจ็บจากการแข่งขันที่จะเติบโตให้เร็ว ๆ อีกทั้งยังนั่งโทษโอกาสและสั งคมที่ทำให้ตนเองเป็นแบบคนอื่นไม่ได้เสียที

แต่จริง ๆ แล้ว ความสำเร็จจำเป็นต้องถูกกำหนดด้วยช่วงอายุของเราอย่างนั้นหรือ จำเป็นแค่ไหนที่ต้องรีบประสบความสำเร็จให้ได้ก่อนอายุ 30 ปี ถ้าไม่สำเร็จแปลว่าเราล้มเหลวหรือเปล่า แล้วทำไมเราถึงเอาความสำเร็จของเราไปผูกโยงไว้กับคนอื่น ๆ ต้องรอให้เขาบอกว่าเราประสบความสำเร็จล่ะ ต่อให้เราต้องเผชิญหน้ากับความล้มเหลวเป็นร้อยเป็นพันครั้ง เราก็อาจไปถึงฝั่งฝันที่เป็นฝั นของเราเองด้วยตัวเราเองหรือเปล่า ไม่ต้องพึ่งพาการยกย่องชื่นชมจากโลกโซเชียลหรือคนรอบข้างนี่นา ถูกไหม?

ใคร ๆ เขาประสบความสำเร็จหมดแล้ว มัวทำอะไรอยู่
ค่านิยมในการ “ประสบความสำเร็จให้เร็ว” กำลังครอบงำสังคม เนื่องจาก “อายุ” กลายเป็นตัวชี้วัดการประสบความสำเร็จของคน ยิ่งประสบความสำเร็จตอนอายุน้อยเท่าไร ก็ยิ่งน่าทึ่ง ดังที่เรามักจะเห็นปรากฎการณ์สังคมแห่กันไปยกย่องชื่นชมคนที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อยคือคนที่เจ๋ง คนที่เก่ง คนที่สุดยอด แต่ในทางกลับกัน มันก็อาจทำให้เกิดคำถามว่าพวกคนที่อายุมากกว่าคนที่ประสบความสำเร็จเหล่านั้นมัวทำอะไรอยู่ รุ่นน้อง รุ่นลูก รุ่นหลาน เขาประสบความสำเร็จกันแล้ว แต่คนที่อายุมากกว่าทำไมจึงยังไม่ประสบความสำเร็จ

ellisgraphics.net